Widget not in any sidebars

Zoals in twee eerdere afleveringen geschreven: ik woon in een bijzondere buurt. Een deel van de wijk was ooit aangemerkt als Vogelaarwijk (maar dat ging naar ik meen uiteindelijk niet door), een ander deel behelst jarendertigwoningen en daar wonen mensen zoals u en ik. Het is een wijk van kraamhulp tot arts, van docent economie tot conciërge, van elektricien tot zangdocent. Mensen die werken met hoofd, met handen, maar altijd met het hart. Het is een wijk die slaapt, die gromt, die snurkt en die vanuit kracht aan dromen wil werken. De provincie wil onze wijk daarin belonen en wil ons nog vitaler maken, want in onze achtertuin herrijst een nieuwe wijk en daar moeten wij als bestaande wijk, aan de achterzijde van een treinstation, van profiteren.

Column van Marc den Elzen in UNIENFTO tijdschrift Oktober 2020, Downloaden klik hier